"ჩემი სკოლა ჩემი მეორე ოჯახია" დრო ძალიან სწრაფად გავიდა... თითქოს გუშინ იყო სკოლაში პირველად რომ შევაბიჯე და აგერ უკვე აბიტურიებტი ვარ. ბავშვობის წლები თითქმის მიილია. მალე დავემშვიდობები სკოლის მოსწავლის სტატუსს და ახალ რეალობაში გადავინაცვლებ. რაც უფრო ახლოვდება საატესტატო და ერთიანი ეროვნული გამოცდების ციებ-ცხელება, მით მეტად მიმძაფრდება გასული წლების ნოსტალგია და სკოლის სიყვარული. მერწმუნეთ, რთულია იმ კომფორტსა და სითბოსთან შელევა, რომელიც სკოლა "კანდიდში" სუფევს. აქ ხომ ყველა პირობაა შექმნილი საუკეთესო განათლების მისაღებად, საკუთარი უნარების წარმოსაჩენად და ღირსეულ პიროვნებად ჩამოყალიბებისთვის. პედაგოგები სულსა და გულს დებენ თითოეულ მოსწავლეში. სასკოლო საგნებთან ერთად სიყვარულს, ერთგულებას, სხვისი აზრის პატივისცემას, თანაგრძნობასა და თანადგომას , გვასწავლიან. ჩვენი სკოლა ნამდვილად ეხმარება მოსწავლეებს ლიბერალურ და დემოკრატიულღირებულებებზე დამყარებული ცნობიერების ჩამოყალიბებაში.სწორედ ამ გარემოებათა ერთობლიობის შედეგია სხვადასხვა აქტივობებში, სასკოლო და სპორტულ ოლიმპიადებსა თუ სამუსიკო ფესტივალებზე წარმატებული მოსწავლეების სიმრავლე, წარჩინებული კურსდამთავრებულები. ჩემი სკოლა ერთი დიდი ოჯახია, სადაც საქართველოს ღირსეულ მომავალს უზრდიან. აქ ყველანი, ყოფილი თუ ამჟამინდელი მოსწავლე და მასწავლებელი, სიამაყით ვატარებთ ნამდვილი "კანდიდელის" სახელს.