რატომ არაა მსგავსი სიტუაცია კანდიდში?
ალბათ ადამიანთა უმრავლესობას უფიქრია, თუ რას აძლევს, ან რას უნდა აძლევდეს სკოლა. განათლებას? თითქოს ჭეშმარიტებასთან ახლოს ვართ, მაგრამ არასრულწლოვანთა რა ნაწილს აქვს გააზრებული ცოდნის როლი თავის მომავალ ცხოვრებაში? ყველა იმ აზრამდე მიდის, რომ ნასწავლი საგნები არაფერში გამოადგება. იქნებ სკოლის ჭეშმარიტი მიზანი სულ სხვაა: მოსწავლეებს შეაყვაროს განათლება და შეუქმნას გარემო პიროვნული განვითარებისისთვის. თავადაც დავინტერესდი, თუ რა ითვლება საშუალო განათლების მიზნად და აღმოჩნდა, რომ ამერიკული სკოლების 3 ძირითადი ამოცანიდან სამივეშია ნახსენები სიტყვა განვითარება.
სწორედ ესაა განსხვავება „კანდიდსა“ და საქართველოს სხვა სკოლებს შორის: ჩვენ არ ვსწავლობთ მხილოდ იმას, რისი „დაგუგლვაც“ მარტივია (დავესესხე ჩვენთვის კარგად ნაცნობ ადამიანს), არამედ ვვითარდებით და ვყალიბდებით ადამიანებად. „კანდიდი“ არის ისეთი, (და უკეთესიც) როგორიც უნდა იყოს ნამდვილი სკოლა. სამწუხაროდ, ეს საქართველოში ძალიან დიდი იშვიათობაა, თუმცა, რადგან არსებობს ერთი მაინც, ვიმედოვნებ, რომ მალე ასეთი სკოლების რიცხვი გაიზრდება და მომავალ თაობებსაც ისეთივე დამოკიდებულება ექნებათ საგანმანათლებლო დაწესეულებების მიმართ, როგორიც გვაქვს ჩვენ, კანდიდელებს.