დიახ, სწორედ ”კანდიდმა” მომცა საშენი მასალა ჩემი მომავლის შესაქმნელად და მანვე მასწავლა შენებაც. ახლა კი ჯერი ჩემზეა და მე ყველაფერს გავაკეთებ რომ ”კანდიდმა” იამაყოს ჩემით. ალბათ უცნაურად ჟღერს, როდესაც ”კანდიდს” ისე მოვიხსენიებ , როგორც სულიერ არსებას. იცით რა დგას ამ სახელის უკან? ამ სიტყვაში იმალება პატარა შენობა, რომელშიც საყვარელი ადამიანები მუდამ გულით გელიან. ”კანდიდს” ქმნიან მასწავლებლები, რომლებიც ყველაფერს აკეთებენ, რათა საუკეთესო განათლება მოგვცენ, მოსწავლეები, რომელთაც სკოლაში მისვლა აბედნიერებთ იქ არსებული მოსიყვარულე გარემოს გამო, და, რა თქმა უნდა, დირექცია, რომელიც მუდამ შენს გვერდით დგას, იზიარებს შენს სიხარულს და გეხმარება პრობლემების დაძლევაში. კანდიდი ჩემთვის ენით აღუწერელია. დასაწყისში კი ვთქვი, რომ განშორებამ უფრო დამაფასებინა ჩემი სკოლა, თუმცა მინდა იცოდეთ რომ რამდენი ხანიც არ უნდა გავიდეს, მე მუდამ კანდიდელი ვიქნები და ყოველთვის ვიამაყებ ამით!